حسادت کارگردان به بازیگر مرد نمایش!
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۶۲۰۰۱
آفتابنیوز :
نمایش «نویسنده مرده است» نوشته آرش عباسی و کار بهنام شرفی این روزها در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است.
شرفی علاوه بر کارگردانی، ایفاگر نقش کارکتر مرد این نمایش نیز هست و در کنار یکتا ناصر بازی میکند.
او از ویژگیهای این اثر نمایشی گفت و تاکید کرد که بازیگری موفق است که کارگردان درونش را فعال کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شرفی که بعد از چند همکاری با آرش عباسی به جهان نمایشنامههای این نویسنده آشنایی دارد، درباره انتخاب این متن توضیح داد: تقریبا تئاتر را با عباسی شروع کردم؛ ابتدای دهه ۸۰ و در ملایر؛ بنابراین با جهان نمایش و درام او بسیار عجین بودهام. اساسا در تمام سالهایی که کار کردهام، کوشیدهام خود را به یک سبک خاص محدود نکنم و در تمام سبکها کار کردهام؛ سورئال، رئال، کودک، خیابانی، کمدی، تراژیک و ...، اما سلیقه خودم بیشتر به این سمت است.
او ادامه داد: با وجود تحصیل در تئاتر و شاگردی استاد سمندریان، اما از پشت صحنه تئاتر شروع کردم. پشت صحنه کارهای آرش هم بودهام واین گونه است که از همان زمان نگارش نمایشنامه «نویسنده مرده است» در گروه او بودم و همیشه این متن برایم جذابیتهای خاص خود را داشت. هرچند آرش دو بار این نمایشنامه را اجرا کرد، ولی همچنان میاندیشیدم این متن لایههای دیگری دارد که میتوان فارغ از این دو اجرا، به شکل دیگری آن را روی صحنه آورد.
شرفی که در این سالها بیشتر در بازیگری فعال بوده، یادآوری کرد: دغدغه کارگردانی هم نداشتم و تمام تمرکزم را بر بازیگری گذاشته بودم، اما امسال، وقتی شرایط اجرا در یکی از بهترین سالنهای تئاتر تهران که خاطرات زیادی از آن دارم، برایم فراهم شد، این موضوع خیلی اغواگرانه به نظر میآمد و تصمیم گرفتم حال که شرایط فراهم شده، متنی را انتخاب کنم که همیشه برایم جذابیت داشته است.
او در پاسخ به این پرسش که کارگردانی در برابر بازیگری چقدر برایش اولویت دارد، گفت: دو جهان کاملا متفاوت است و در عین حال در هم گره خوردهاند. واقعا به این نتیجه رسیدهام بازیگری میتواند موفق شود که کارگردان درونش روشن شود و مدام او را رصد کند. با این وصف بعد از ۱۷ سال که دوباره شروع به کارگردانی کردم، تمام کارهای قبلی را که بازی کردهام، در ذهنم مرور میکنم.
شرفی با اشاره به سختیهای اجرای نمایش کم پرسوناژ توضیح داد: در آغاز فکر میکردم اجرای یک کار دو نفره، کار سادهای خواهد بود بخصوص که کاری، بازی محور است، ولی بعد دیدم به مراتب سختتر است، چون دست و بال کارگردان به شدت بسته میشود، زیرا فقط دو نفر روی صحنه هستند که از قضا یکی از آنان خودم هستم و باید کاری کنیم که تماشاگر در طول اجرا، خسته نشود و کارگردانی کار هم بیرون نزند.
او درباره دیگر دشواری اجرای این نمایش چنین گفت: زمانی که سراغ متنی میروی که قبلا دو بار اجرا شده آن هم با بازی و کارگردانی بچههای خوب، همه در مقام مقایسه کار را میبینند و این به شدت کار مرا سختتر میکرد؛ بنابراین سعی کردم در تمام وجوه کار به سمتی بروم که هیچ نشانی از اجرای قبلی نداشته باشیم و امضای خودم پای کار باشد که خوشبختانه ظاهرا موفق بودهام.
شرفی که علاوه بر کارگردانی، نقش مرد نمایش را بازی میکند، درباره چالش همزمان بازیگری و کارگردانی نیز توضیح داد: همیشه به دوستانم پیشنهاد میدادم که چنین نکنند و با یک دست چند هندوانه برندارند، ولی از سوی دیگر همواره دنبال چالش و کار سخت هم بودهام. یکی از جذابیتهای کار این بود که هم کارگردان باشم و هم بازیگر و دیگر اینکه من عاشق این متن و این نقش هستم. راستش اگر این نقش را به بازیگر دیگری میدادم، از دیدن بازی او دچار حسادت میشدم. اینجا بهنام احساسی به بهنام واقعبین فائق آمد.
او با تاکید بر جذابیتهای این نمایشنامه برای بازیگران افزود: اساسا در این متن همه چیز هست؛ تراژدی، کمدی، قصه عاشقانه و. یکی از متفاوتترین متون سالهای اخیر ادبیات نمایشی ایران است که در آن آرش عباسی از قصهگویی دور شده و متنی به شدت فنی است و بازیگر و کارگردان در آن خیلی تعیینکننده هستند. به همین دلیل خیلی نیاز داشتم بازیگری بازی کند که خصوصیات مرا داشته باشد.
شرفی، بازی یکتا ناصر را در این نمایش موهبت بزرگی خواند و یادآوری کرد: سالها پیش با یکتا ناصر در نمایش «ترور» کار حمیدرضا نعیمی بازی کرده بودیم و در آن کار، عشق و تمرکزش را روی صحنه دیدم. او جزو بازیگرانی است که هم تکنیک را در کارش وارد میکند و هم بازی احساسی را. به همین دلیل در عین اینکه برای هر ثانیه کار تکنیک دارد، از نظر احساسی، در هر اجرا متفاوت است. البته که بازی در این نمایش بسیار نفسگیر است و بعد از اجرا احساس میکنیم یک قطار از روی ما رد شده، اما خوشبختانه علاوه بر اجرا، از تماشاگران هم انرژی بسیار بالایی دریافت میکنیم.
شرفی که خود را هنرمندی کمالگرا میداند، ادامه داد: بنای من این است که یا کارگردانی نکنم یا با بهترینها همکاری کنم و خوشبختانه این اتفاق در این اجرا رخ داد و از همکاری با تک تک اعضای گروه بسیار خوشحالم، حتی اگر قرار باشد، منفعت مالی نداشته باشم. بعد از این نمایش بنا دارم زین پس بیشتر در نمایشهایی بازی کنم که خودم کارگردانی میکنم.
او با ابراز خوشنودی از استقبال تماشاگران از این نمایش ادامه داد: با وجود تبلیغات محدود، استقبال خیلی خوبی از کار شد، چون اعتقاد ندارم که کمی صبر کنیم تا اجرا جا بیفتد و بعد دوستانمان را دعوت کنیم. به همین دلیل در روزهای پایانی پیش از اجرا، روزی دو بار تمرین کامل داشتیم تا کار کاملا آماده شود و سعی کردیم از همان روز اول، تماشاگران و دوستانمان را دعوت کنیم. همین سبب شد تا خود تماشاگران مبلغ کار شوند.
نمایش «نویسنده مرده است» تا ۲۰ مرداد هر شب راس ساعت ۱۹ و پانزده دقیقه در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه میرود. مدت زمان این اجرا ۷۰ دقیقه است.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: بهنام شرفی تئاتر روی صحنه بوده ام سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۶۲۰۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت صحنه تازهترین فیلم پارسا پیروزفر در سینما
آفتابنیوز :
داستان فیلم سینمایی «مست عشق» همزمان با دوران زندگی مولانا و شمس تبریزی اتفاق میافتد که شهاب حسینی در نقش شمس تبریزی، پارسا پیروزفر در نقش مولانا و هانده ارچل در نقش کیمیا خاتون حضور دارند.
زندهیاد مرتضی پورصمدی که در این فیلم با حسن فتحی همکاری داشته است، همانند همیشه تصاویری جذاب به یادگار گذاشته است؛ تصاویری که با رنگبندیها و قاب بندیها، برای مخاطب چشمنواز است.
البته ثبت این تصاویر برای فیلمبرداری که تجربه عکاسی و مستندسازی داشته، دور از ذهن نیست، اما افسوس که نمایش «مست عشق» در فقدان پورصمدی برای سازندگان فیلم باقی ماند و در اولین شب نمایش آن در یک محفل سینمایی، فرهاد توحیدی فیلمنامهنویس این اثر، از او یاد کرد.
مرتضی پورصمدی میگفت، «معمولا سعی دارم برای کارگردان و حقوقی که او در زیباییشناسی خروجی و نهایی کار دارد، احترام قائل باشم و در ابتدای کار نیز سعی میکنم، تصاویری تهیه و درباره آنها با کارگردان گفتگو کنم تا به آنچه دلخواه اوست نزدیکتر شود» و حالا نتیجه این سبک کاری در مست عشق» حسن فتحی نمایان است.
او همچنین میگفت از دیگر شانسهای بزرگ من آن است که تربیتشده نسلی هستم که با افراد بسیار جذابی کار مشترک داشتهام و مسایل متعددی را از آنها آموختهام. افرادی، چون فرهاد ورهرام، ناصر تقوایی، ضابطی جهرمی و ... هریک علاوه بر عرصههای کاری نکات اخلاقی مهمی را به من آموختند که از تمام آنها سپاسگزارم.
منبع: همشهری آنلاین